Łączenie drewna na mikrowczepy - produkcja klejonki, dobór narzędzi

Łączenie na mikrowczep stosuje się do łączenia elementów z drewna litego w sposób wzdłużny. Poszczególne fragmenty drewna łączy się poprzez zazębiające się profile klinowe o tej samej szerokości i długości. Mikrowczepy stosuje się na przykład do łączenia zbyt krótkich kawałków drewna w całość i do budowy konstrukcji nośnych.

Jak powstaje klejonka?

W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że klejonka powstaje poprzez połączenie klejem kilkunastu warstw lameli, które następnie unieruchamia się ściskami. Lamele mają frezowane końcówki, które się zazębiają i tworzą złącza klinowe. Poszczególne warstwy są ściskane, a większe powierzchnie także klejone i prasowane. Z klejonki powstaje belka, którą można frezować i obrabiać. Z drewna klejonego powstają między innymi wiązary dachowe.

Drewnem klejonym coraz częściej zastępowane jest drewno lite. Jest to drewno suszone komorowo, strugane i sortowane pod względem wytrzymałości. Usuwane sątakże defekty w postaci dużych sęków. Dzięki łączeniu na mikrowczepy powstaje drewno konstrukcyjne KVH i BSH. Z drewna KVH można stawiać konstrukcje o rozpiętości kilkunastu metrów a z drewna BSH nawet kilkudziesięciu.

Frezy do złącz

Mikrowczepy w drewnie klejonym wykonuje się z użyciem specjalnie do tego celu dostosowanych narzędzi. Frezy do mikrowczepów, bo o nich mowa, umożliwiają tworzenie pionowych i poziomych łączeń. Frezy można spinać w zestawy, dzięki czemu możliwa jest obróbka praktycznie każdej grubości materiału. Frezy dostosowane są do przetwarzania drewna o różnym stopniu twardości. Frezy do mikrowczepów charakteryzują się wytrzymałą budową, długą żywotnością oraz łatwością obsługi. Można je wielokrotnie ostrzyć i stosować w liniach do mikrowczepów.